Σ ε αντίθεση, όμως με τις μυρμηγκιές και τα κονδυλώματα, τα θηλώματα δεν είναι τόσο εύκολα μεταδιδόμενα και προκαλούνται από στελέχη του ιού χαμηλού κινδύνου (HPV 6 και ο HPV 11).
Η πιθανότητα να μολυνθεί κάποιος από τον ιό των θηλωμάτων εξαρτάται από το πόσο ισχυρό είναι το ανοσοποιητικό του σύστημα.
Άτομα με εξασθενημένο ανοσοποιητικό σύστημα, άτομα με πρόβλημα παχυσαρκίας και άτομα που υποφέρουν από ζαχαρώδη διαβήτη είναι πιο ευάλωτα.
Μετά την μόλυνση πάντως από τα συγκεκριμένα στελέχη του ιού HPV, τα θηλώματα δεν εμφανίζονται άμεσα, καθώς μπορεί να περάσουν έως και τρεις μήνες μέχρι να εμφανιστούν. Εξάλλου, κατά κανόνα τα θηλώματα είναι ασυμπτωματικά.
Παράγοντες που ευνοούν την εμφάνιση τους είναι η υγρασία και η τριβή. Γι’ αυτό και τα θηλώματα συνήθως εντοπίζονται σε ζεστές και υγρές περιοχές του σώματος, όπου υπάρχει αυξημένη τριβή (λαιμός, μασχάλες, κάτω από το στήθος, βλέφαρα, βουβωνική χώρα).
Τα θηλώματα, πέρα από την αντιαισθητική τους όψη, δεν προκαλούν ιδιαίτερα προβλήματα στους ασθενείς.
Χρειάζεται, όμως, ιδιαίτερη προσοχή να μην τραυματιστούν ή ερεθιστούν, γιατί τότε υπάρχει κίνδυνος να πολλαπλασιαστούν και να μεγαλώσουν σε μέγεθος, κάτι που αυξάνει τις πιθανότητες μετάδοσής τους και σε αλλά σημεία του σώματος.
Γι’ αυτό είναι σημαντικό από τη στιγμή που θα εμφανιστούν τα θηλώματα να αποφεύγεται η χρήση σφουγγαριού και ξυραφιού στις μολυσμένες περιοχές, ώστε να μην υπάρχει τριβή και ερεθισμός. Ακόμα, συνίσταται η αποφυγή κοσμημάτων σε περιοχές με θηλώματα. Τέλος, ο εμβολιασμός για τον ιό HPV λειτουργεί προληπτικά, αφού προστατεύει από τους τύπους HPV 6, 11, 16, 18.